Doğum günü,farklı bir halet-i ruhiye.bu sene ne plan yapsam, kiminle görüşsem gibi saçma telaşelerin yerine güne gülümseyerek uyanmak ve spontane bir aktiviteye kendini bırakmak...bugün doğumgünümde içim hala pırpır oluyorsa,bu şüphesiz geçmişten bugüne yüklediğim anlamların ve eski fotoğrafların etkisi. okul arkadaşlarının,kuzenlerinin,komşu çocuklarının eve doluştuğu; durmadan çalan kapı zillerinin, samimi gülümsemelerin, annenin yaptığı zeytinli çöreklerin, kurabiyelerin tadına bakabilmek için masanın etrafına sıralanmış ve sabırsızlanan arkadaşların bakışları arasında neredeyse boyunca pastanın mumları üflemek..ve patlayan flaşlar.Çocukken böylesine şatafatlı kutlanan bugüne büyüyünce kayıtsız kalmak zor tabii.Velhasıl kelam,doğum günleri her şeyden önce bir çocukluk hatırasıdır benim için ve en az çocukluk kadar güzeldir...
İyi ki doğdum...
